KAFATASIN KADARSIN!

KAFATASIN KADARSIN! 

“Kafatasının içindeki dünyan kadarsın” sesiyle gözlerimi açtığımda etrafını saran onlarca sineği daha önce nasıl fark edememiş olduğuma şaşırdım! Onlarca sinek, büyüklü küçüklü, renkli, kocaman gözlü, küçük kanatlı, şeffaf ve  hatta simsiyah…. Fark edebildiğmi özellikler dışında kimbilir daha başka özellikleri vardı bu sineklerin… İlginç olan bu sineklerin hiç sesleri yoktu! Sessizlerdi, hem de çok sessizlerdi.. elbet nasıl fark edebilirdim ki… Arada bacaklarımda, kollarımda kaşıntıyla beraber şişlikleri görür… bi kaç sinekti der geçerdim.. onlarca hatta belki de yüzlerce sinek! Şimdi gözlerimi açtığımda bunca sineğin içinde yıllarca nasıl yaşadığıma inanmıyordum!

“Kafatasının içindeki dünyan kadarsın!” da ne bu arada diye düşündüm, düşüncelerim beni  sineklerden alıp bu cümleye ışık hızıyla götürürken havanın boğucu sıcağını ve yapış yapış terlemiş olduğumu hissettim. Dışardan gelen sesler kalabalık insan sesleriydi! O sırada yıllar öncesinde gördüğüm bir rüya geldi aklına; rüyasında tüm vücudunun böceklerin sardığını görmüştüm….. bir sürü düşünce gelip gitmeye, ordan oraya yakar top oynamaya başlamışlardı!

Kafası karışmış vaziyette sinekler ve kafatasının içindeki dünyan kadarsın arasında gidip gelirken yorulduğumu fark ettim. Arkadan başka bir ses yükselmeye başladı. Bi an her şeyi bi kenara bırakıp pür dikkat dinlemeye başladım bu sesi! Çünkü bu her okuduğumda, her duyduğumda mest olduğum tanıdık bir şeydi bu sesin söyledikleri:

"Yaşamak şakaya gelmez

Büyük bir cidddiyetle yaşayacaksın

Bir sincap gibi mesela

Yani, bütün işin gücün yaşamak olacak

Yaşamayı ciddiye alacaksın

Yani o derecede, öylesine ki

Mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda

Yahut, kocaman gözlüklerin, beyaz gömleğinle bir laboratuarda

İnsanlar için ölebileceksin

Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,

Hem de hiçkimse seni buna zorlamamışken,

Hem de en güzel

En gerçek şeyin yaşamak olduğunu bildiğin halde..

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı

Yetmişinde bile mesela zeytin dikeceksin,

Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,

Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için…........" Nazim Hikmet

Bir sürü düşünce arasında sinekler, kafatası ve yaşamaya dair bir şiir üçlemesinde bir oraya bir buraya gidip gelirken ne anlamları olduğunu da düşünmeye başladım! Hadi bakalım kolay gelsin bana… Hayat bana zor şimdi!

Kafatasındaki dünyaya baktım önce! Acaba onlarca (yüzlerce) sinek ordan mı çıkmıştı! Peki bu sinekler niye orda yaşamışlardı yıllarca? Niye onları fark etmemiştim? Nasıl olmuştu da hepsi kafatasımın içine sığmışlardı? Neydi bu sinekler yaaaaa! Sinirlenmeye başladığımda yaşamak dedi içimden ince bi ses! “Sen bunlarla yaşarken sana etkileri olmadıklarını mı düşünüyorsun?” Eveeeet… Güzel soru… Öyle mi????? Ne? Noldu şimdi? Tepinmeye başladım yerimde! Burnumdan soluyordum…. Deli deli ordan oraya dolaşırken…

Gidip bi bardak su içeyim şimdi bunun üstüne dedim kendi kendime biraz sakinleşmek için! Su içerken suyun boğazımdan geçişini duyumsadım, ne güzel aktı… Bu beni biraz rahatlattı. Rahatlattı rahatlatmasına da…. Ahhh o soru vary a o soru, yeniden canlanıverdi karşımda! “Sen Ne İstiyorsun Betül?”  Eyvah dedim ve güzel güzel içtiğim su boğazıma takılıverdi….. nerdeyse bi düğüm! Oldu boğazımda!

Noluyodu bana yaaaaaa! Gelenler geliyor birbirine eklenerek nerdeyse halay alayı halinde karşımda duruyorlardı!

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım….. Bir martı gördüm……………………………………………………………………………

Evet, evet… Sinekler.. anlamaya başlamıştım! Derin bir nefes aldığımı fark ettim…. Kafatasımın içindeki dünya kadarlık olma …. Evvveeetttttt… anlamaya başladıııımmm…. Yaşamak şiiri…… evveeeetttttt…..

Sineklerle yaşamıştım yıllarca, beynimin içinde, zihnimde, duygularımda, düşüncelerimde…. Benliğimde… belki bir kaçını farketmiştim… oda çok acı verdiklerinden, çok kaşıntı yaptıklarında… ya acı vermeyenler, ya kaşıntı yapmayanlar… Peki…. Nolmuştu da onlarcası, yüzlercesi şimdi beni terk etmeye başlamışlardı! Yaşamayı mı seçmiştim tek bir soruyla!