Sakarya taraflarındayız. Otobüsün
uğultusu, yolcuların ara ara telefon konuşmaları… İçimden bağıra bağıra şarkı
söylemek geliyor. Zor tutuyorum kendimi! Nerdeyse şoför mahalline geçeceğim! Hani muavinin anons ettiği mikrofon var ya, alıp elime başlıycam şarkı söylemeye..... Neyse ki yanımda kitabım var!
Keyifli şey şu yolculuk…. Bugün
dolunay… Neyi bırakmak istersek niyet etmek gerekirmiş dolunaylarda. Neleri
bırakmak istiyorum acaba? Neleri hayatımdan çıkarmak istiyorum? Tıklım tıkış
bir erzak dolabı geldi gözümün önüne niyeyse… Kiminin ağzı açık, kiminin kapalı
pirinçler, bulgurlar, makarnalar, ….. bi sürü şey… İç içe, üst üste geçmiş.
Hıııımmmm, burden neleri elerdim? Önce bakardım tarihlerine. Kullanım tarihleri
geçmiş neler varsa ayıklardım.
Peki! O zaman şöyle sorayım. Şu
an benim hayatımda tarihleri geçmiş neler var? Bayatladıkları halde hala
tuttuklarım? Ya da bayatlamamış olsalarda bayatların arasında farkında bile
olmadıklarım? Durdum kaldım yine! Hiç bir şey aklıma gelmiyor (yalan!). Kafamı
kaldırıp pencereden dışarı baktığımda otobüsün hızla geçtiği yerlerin saniyelik
görüntülerini görüyorum…. Karanlık çökmüş…. Diğer şeritten geçen arabaların
farları…. Dağlarda minik yıldızlar gibi duran evlerin ışıkları.. küme küme..
Camdan yansıyan görüntümü fark ediyorum! “Ne bırakmak İstiyorsun?” sorusuna
kelimeler bulamayan Betül’ü…Madem bu soruya cevabım yok. Önce şunu mu sormalıyım
acaba? Hayatıma neleri almak istiyorum? Hayatımda neleri istiyorum?
İlk aklıma gelen: Çocuk olmak!
Çocuk gibi…. Olduğu gibi, bir sonraki anı düşünmeden, sadece anda, minicik
şeylerden mutlu, minicik şeylerde ağlayan…… İçim ısındı! Çocuk olmak.. Özgürce
ve eğlenceyle yaşamak… Peki o zaman esas soruya dönelim! Özgür ve eğlenceyle
yaşamak için şu an hayatımdan neleri çıkarmalıyım? Yani özgürlüğümü elimden
aldığını düşündüğüm neler var?..............................................
kurallar…. Kısıtlar……….
Ohhhhh…… nihayet bi şey çıktı!
Kurallar! Nasıl kurallar? Hangi kurallar? Sınırlar? Neler sınırlıyor ki beni?
Seni… bizi…. Onları………
Sorular peş peşe gelmeye başladı,
dolu yağıyor zihnime!
Ve karar veriyorum o an! Hayatımı
sislerin içinde yaşamama neden olan düşüncelerimi serbest bırakıyorum!
Kendimi görünmez parmaklıklarla
hapsetmeme neden olan sınırlarımı kaldırıyorum!
………………………. Bırakıyorum!
………………………. Bırakıyorum!
……………………….. Bırakıyorum!
Özgürlüğü seçiyorum!
0 yorum:
Yorum Gönder