YAŞAYAMADIKLARIMIN KAHRAMANI OLSAM!

2+2’nin 4 olduğunu bir türlü hesaplayamayan Profesör gibi!

Gecenin sessizliğinde sadece otobüsün uğultulu sesi vardı, bir de kısık sesle çalan radyodaki şarkı “Sil baştan başlamak gerek bazen…..” Az önce sormuştum kendime “ne yapmak istiyorum ?” Sonra da Allahım bana yardım et diye dua etmiştim 2+2’nin 4 olduğunu bir türlü hesaplayamayan Profesör gibi!

Bu şarkı bir cevap olabilir mi? Deliriyor muyum ben? Her şeye bu cevap mı diye anlamlar yüklemeye çalışıyorum. Normal miyim? Sıyırdım mı yoksa azıcık? Azıcık mı? Hahhaaaaa….

Hadi bakalım, buyur burdan yak! Soru: “ Sen ne istiyorsun Betül?” Bi şarkı çalmaya başlıyor: “ “Sil baştan başlamak gerek bazen ……” Tamam, kafayı sıyırdım azıcık, kabul ediyorum!

Silsem baştan ne olur? Hadi, hadi… cevapla bakalım bunu şimdi? Neyi silsem, niye silsem? Offf yaaaa yine ardı ardına başladım sormaya!

İçim ürperiyor.. biraz kızgınlık biraz yeter be hallerine giriverdim bak şimdi! Ne güzel işte, sil baştan, hadi Betül, sil baştan! Gözüne ışık tutulmuş tavşan gibiyim şu an ....................................................................

Yok, hayır… Hiçbir şeyi silmek istemiyorum ki ben! Niye sileyim ki? Yaşadıklarımdan yaşamadıklarıma köprü kursam mesela… Ya da yaşayamadıklarımın kahramanı olsam! Sonra da yaşadıklarımın kahramanı! Bak bu hoşuma gitti şimdi! İşte bu! Evet ya…. Ne istiyorsun? Sorusunun cevaplarından biri bu! Yaşadıklarım, yaşamadıklarım birlikte harman olsun, yeni tohumlara dönüşsün…..

Ohh be! Şu içten içe beni yiyen “Sen ne istiyorsun?” sesi var ya, galiba O’nunla oturup demli bir çay eşliğinde cesurca ve şeffaf olarak sohbet etmeme çok az kaldı, içim umutlandı.

İçim umutlandı daaaaaaaa…. Of yine çekildim kaplumbağa gibi kabuğuma. Vaaayyyy bak şimdi ne çıkktı! Kaplumbağa….. Kaplumbağa ve ben… Yoksa….. yoksa…. Kaplumbağa gibi mi yaşıyorum BEN! Ağır ağır ve ürkek adımlarla, korkunca içine çekilerek….

Baaaaakkk! Kaplumbağa mıyım BEN gerçekten! Şaşırıdm şimdi! Ağır ve ürkek bir kaplumbağa. Halbuki bende hızlı olduğumu düşünürdüm, kendimi hızlı bir zati muhterem oalrak tanırdım! Değil, valla değil! Yalan söylemişim kendime… AMAN ALLAHIIIIMMMMM, BEN BİR KAPLUMBAĞAYIM!